Artsen kunnen slaapgebrek vaak diagnosticeren door de symptomen en slaappatronen van een patiënt te bespreken. Dit kan het doornemen van een slaapdagboek inhouden of het invullen van een slaapvragenlijst die een gedetailleerd beeld geeft van slaappatronen en symptomen overdag.
In sommige gevallen kunnen aanvullende tests worden uitgevoerd met slaapvolgtechnologie, ook wel actigrafie genoemd, of met een slaaponderzoek 's nachts als er meer informatie nodig is of als een arts vermoedt dat de patiënt een onderliggende slaapstoornis heeft.